|
Matka Boska Pocieszenia
Obraz Matki Boskiej
z Dzieciątkiem (XVI w.) z głównego ołtarza jest jedynym zabytkiem
malarstwa renesansowego w Książu Wielkim (dawniej jej wizeruek był
umieszczony w prawym, bocznym ołtarzu). Nieznany artysta namalował
obraz na trzech deskach lipowych, ściągniętych dwoma poprzeczkami
(wymiary: 63,5 x 83,5). Ciemne tło jest prawie jednolite, tylko
z jego prawej strony zarsowuje się słabo pień drzewa z kilkoma gałązkami.
Dużo zyskuje glądanie postaci Matki Boskiej i Dzieciątka z
większego oddalenia tworząc z tłem większy kontrast. Matka Boska
lekko skręconą głowę pochyla ku prawemu ramieniu. W nieco opuszczonych
w dół oczach widać ciepło macierzyńskiego spojrzenia. Oczy
Jej są przy tym pgrążone w jakimś półsennym stanie, nacechowanym
macirzyńskim liryzmem.
Na ubiór Madonny składa sie suknia
ze skromnym dekoltem, po brzegu lamowana i obszyta małą wypustką
koronkową oraz mało widoczny czepiec. Sznur związany w pętlę ściąga
suknię w pasie. Na ramona Madonny i Jezusa artysta narzucił
lekko płaszcz. Kolor szat odpowiada przepsom ikonogrficznym, tzn.
suknia ma kolor czewony a paszcz niebieski.
c.d.n.
|
|
Kancelaria 
Kalendarz
liturgiczny